Usta şair ve niyet adamı Sezai Karakoç 88 yılın akabinde hayata gözlerini yumdu. Bir jenerasyonun şiirleri ile yaşadığı usta sanatçı vefatıyla milyonları yasa boğdu. Monna Rosa, Sürgün Ülkeden Başşehirler Başşehrine ve daha birçok hoş şiirin şairi olan ünlü isim büyük bir vefayla anılıyor. Usta şairi anmak isteyen birçok kişi Karakoç’un şiirlerini ve kelamlarını arıyor. İşte usta şair ve fikir adamının sevilen kelamları…
Sezai Karakoç Kelamları
“İnancın yarısı utançtır. Her şeyi tam olsa da utancını yitirmiş bir medeniyet, sıhhatsizdir.”
“Bütün şiirlerde söylediğim sensin. Boşunaydı saklamaya çalışmam öylesine aşikarsın bellisin.”
“Tek deva ve tahlil, İslam dünyasının, uyanıp Batı’nın NATO’su üzere bir askeri güç, AB üzere bir siyasi birlik oluşturmasıdır.”
“Hayatı da şöyle yorumluyorum: hakikat savaşı ve karşı savaşlar, baş kaldırmalar.”
“İnançlıyım, barış ve tertip yanlısıyım. Savaşım bunlar içindir.”
“Sen geldin, benim meczup köşemde durdun.”
“Göz seni görmeli, ağız seni söylemeli… Bütün deniz kıyılarında seni beklemeli”
“Geceye yenilmeyen her beşere ödül olarak bir sabah, bir gündüz ve bir güneş vardır.”
“Yenilgi mağlubiyet büyüyen bir zafer vardır. Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır.”
“Onlara anlat ki insan sözlerden ve şiirden yaratılmadı.”
“Benim gözlerim yeşildir, evet evet, onun gözleri kara; ben günah kadar beyazım, o tövbe kadar kara.”
“Şeytanın kentini darmadağın etmeye and içmişim.”
“Geceye yenilmeyen her beşere, ödül olarak bir sabah, bir gündüz ve bir güneş vardır.”
“Ben insanın ruh, ruhun da bir tapınak olduğuna inanıyorum.”
“Onlara anlat yağmur karşılıklı yağar. Ruhların içindeki müzikle karşılıklı.”
“Camiyi hayattan sürmeye başladık başlayalı, adeta ilahi bir ceza olarak biz de hayattan sürülmeye başladık.”
“Ayasofya’nın avizelerini bu ramazanda da ısıtamadık; bunu unutmamalı.”
“Umutsuzluk yok! Gün gelir. Gül de açar. Bülbül de öter.”
“Arkamda ve yanımda güçlü surlar vardı müddetlerden.”
Sezai Karakoç Şiirleri
Monna Rosa -I- Aşk ve Sıkıntılar
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Ulur aya karşı kirli çakallar,
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa.
Mona Rosa bugün bende bir hal var.
Yağmur iri iri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli çakallar.
Açma pencereni perdeleri çek,
Mona Rosa seni görmemeliyim.
Bir bakışın ölmem için yetecek.
Anla Mona Rosa ben bir meczubum.
Açma pencereni perdeleri çek.
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi,
Bende çıkar güneş aydınlığına.
Bir nişan yüzüğü bir kapı sesi.
Seni hatırlatır her vakit bana.
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi.
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her yırtıcı çiçekte gurur.
Bir mumun gerisinde bekleyen rüzgar,
Işıksız ruhumu sallar da durur.
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.
Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor üzere.
Ellerinden belirli olur bir bayan,
Denizin tabanında geziyor üzere.
Ellerin, ellerin ve parmakların.
Vakit ne de çabuk geçiyor Mona.
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar.
Vakit ne de çabuk geçiyor Mona.
Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine.
Kiminin rengi ak kiminin sarı.
Ah beni vursalar bir kuş yerine.
Akşamları gelir incir kuşları.
Ki ben Mona Rosa bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni.
O temiz bakışların su kenarında.
Ki ben Mona Rosa bulurum seni.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Şimdi dinlemedin benden türküler.
Benim aşkım uymaz o denli her saza.
En hoş şarkıyı bir kurşun söyler.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Artık inan bana muhacir kızı,
Dinle ve kabul et itirafımı.
Bir soğuk, bir mavi, bir garip sızı
Alev alev sardı her tarafımı.
Artık inan bana muhacir kızı.
Yağmurdan sonra büyürmüş başak,
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış.
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niye yaşarmış.
Yağmurdan sonra büyürmüş başak.
Altın bilezikler o kokulu cilt
Karşılık versin bu kuş tüyüne.
Bir tüy ki can verir gülümsesen,
Bir tüy ki kapalı geceye güne.
Altın bilezikler o kokulu cilt.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister,
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Sezai Karakoç
Sürgün Ülkeden Başşehirler Başşehrine
Gelin gülle başlayalım atalara uyarak
Baharı koklayarak girelim sözler ülkesine
Bir anda yükselen bir bülbül sesi
-Erken erken karlar ortasında
Güneş dönmüş ışık saçan bir yumurta-
Bana geri getirir eski günleri
…Paslanmış demir bir kapı açılır
Küf tutmuş kilitler gıcırdarken
Ta karanlıklar içinde birden
Bir türkü üzere yükselirsin sen
Fısıldarım sana yıllarca içimde biriken
Söyleyemediğim ateşten sözleri
Şuuraltım patlamış bir bomba üzere
Saçar ortalığa vaktin
Ağaran saçın toz toprağını
Bana ne Paris’ten
Newyork’tan Londra’dan
Moskova’dan Pekin’den
Senin yanında
Bütün türedi uygarlıklar umurumda mı
Sen bir uygarlık oldun bir ömür uzunluğu
Geceme gündüzüme
Gözlerin
Lale Döneminden bir pencere
Ellerin
Baki’den Nefi’den Pir Galib’den
Kucağıma dökülen
Altın leylak
III
Ölüler gelmiş çitlembikler sarmaşıklarla
Tırmanmışlar surlarıma burçlarıma
Kimi ırmaklardan yansıma
Kimi kayalardan kırpılma
Kimi öteki dünyadan bir çarpılma
İçi mevtle dolu
Dönen bir huni
Doğarken güneş
Kesilmiş meyyit yüzlerden
Bir mozayik minyatürlerden
Dokunur cildimize
Soğuk bir azrail ürpertisiyle ay
Ve birden senin sesin gelir dört yandan
Menekşe kokulu sütunlardan
Komşu dağlardaki nergislerden leylaklardan
Gözlerine ilişkin evraklar sunulur
Ey aşkın kutlu kitabı
Uçarı hayallere yataklık eden
Peri bacalarının yasağı
Gönlümün celladı acı mezmur
Bana bıraktığın yazıt bu mudur
Vefat geldi bana düğün armağanın üzere
Senden bir gök
Senden yıldızlar ördüler
Ateş böcekleri
O gece dört yanıma
Ey bitmeyen kalbimin samanyolu destanı
Sen bir anne üzere tuttun ufukları
Ve çocuklar gülle anne ortasında
Seninle güller ortasında
Tuhaf bir ışık bulup eridiler
Çocuklar dağ hücrelerinde erdiler
Aramızdaki sırra
Bir de ay ışığında büyüyen fısıltılar
Gençlik monologları
Seni alıp kaybolmuş vaktin çağıltısından
Bana getiren
Ömürüz vardı
Öfkeyle yazardın sen bir yüzüne
Ölür ölür okurdum öbür yüzünde ben
IV
Senin kalbinden sürgün oldum birincinin
Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği
Bütün merasimlerin şölenlerin ayinlerin yortuların dışında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Uzatma dünya sürgünümü benim
Güneşi bahardan koparıp
Aşkın bu en onulmazından koparıp
Bir tuz bulutu üzere
Savuran yüreğime
Ah uzatma dünya sürgünümü benim
Birçok yorulduğum ayakkabılarımdan değil
Ayaklarımdan muhakkak
Lambalar eğri
Aynalar akrep meleği
Vakit çarpılmış atın son hayali
Mesken miras değil mirasın hayaleti
Ey gönlümün doğurduğu
Büyüttüğü emzirdiği
Kuş tüyünden
Ve kuş sütünden
Geceler ve gündüzlerde
İnsanlığa anıt üzere yükselttiği
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Bütün şiirlerde söylediğim sensin
Suna dedimse sen Leyla dedimse sensin
Seni saklamak için imgelerinden faydalandım Salome’nin Belkıs’ın
Boşunaydı saklamaya çalışmam öylesine aşikarsın bellisin
Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için
Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini
Deniz gözlerinden alır sonsuzluğun haberini
Ey gönüllerin en yumuşağı en derini
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Yıllar geçti saban ölümsüz iz bıraktı toprakta
Yıldızlara uzanıp daima seni sordum gece yarılarında
Çatı katlarında bodrum katlarında
Gölgendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba
Daima Kanlıca’da Emirgan’da
Kandilli’nin kurşuni şafaklarında
Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında yazında
Artık onun aniden gelen sonbaharında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Ey çağdaş Kudüs (Meryem)
Ey sırrını gönlünde taşıyan Mısır (Züleyha)
Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Dağların yıkılışını gördüm bir Venüs bardağında
Köle üzere satıldım pazarlar pazarında
Güneşin sarardığını gördüm Konstantin duvarında
Senin hayallerinle yandım düşlerin civarında
Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında
Mevt niyetinin beni sardığı şu anda
Verilmemiş hesapların kaygısıyla
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır
Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır
Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır
Daima cürüm bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır
O müziğe özenip söylenecek mısralar vardır
Sakın baht deme yazgının üstünde bir baht vardır
Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır
Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır
Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır
Hezimet yenilgi büyüyen bir zafer vardır
Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır
Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır
Senden ümit kesmem kalbinde merhamet isimli bir çınar vardır
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Sezai Karakoç
Anneler ve Çocuklar
Anne ölünce çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde bir siyah çubuk
Ağzında küçük bir leke
Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne
Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne
Sezai Karakoç