İstanbul’un varoş bölgeleri olarak anılan birçok ilçe son yıllarda dönüştü, adeta sessiz bir ihtilal yaşandı. Haber7 Genel Yayın Direktörü Osman Ateşli, bugünkü köşe yazısında yeni periyodun kapılarını aralayan değişimin izlerini yazdı. Ateşli’nin yazısı şöyle:
Medyamızın duayen köşe sahiplerinden Sayın Hıncal Uluç, geçtiğimiz hafta ortasında tiyatro mazeretiyle yolunu Gaziosmanpaşa’ya düşürünce ilçedeki büyük değişimi anlatan uzun uzadıya bir yazı kaleme aldı. Yazı dikkatimi çekmişti.
Muhakkak ki başta niyeti temaşa ettiği oyunu anlatmaktı. İlçedeki değişim izlediği oyundan çok daha fazla ilgisini çekmişti anlaşılan… İçindeki varoş ezberini bastırmaya çalışıp, burun kıvıra kıvıra gittiği ilçeden ‘İstanbul’da yaşıyorum, gözlerim kapalı’ diyerek büyük bir hayranlıkla dönüvermişti.
Lisana kolay, neredeyse 1980’den beri yolunun düşmediği ilçeden yeni bir yer keşfetmenin hazzıyla ayrılmış, kaleme sarılmıştı. Gaziosmanpaşa Devlet Tiyatrosu’nda başlayan kıssa, ilçenin ta Taşlıtarla yıllarına kadar uzanıvermişti.
Hıncal Ağabey’in de hatırlatmadan geçemediği üzere Taşlıtarla, Gaziosmanpaşa’nın eski ismi. İlçenin bugünlere gelinceye kadar uzun bir serüveni var. Her birimiz gibi… Her ilçemiz, her semtimiz gibi… Anlayacağınız o Taşlıtarla da bugünkü Gaziosmanpaşa değil. Gazi Mahallesi’nden ötürü bir periyot gerginlikler ve terör olaylarıyla da anılan bir tarafı vardı. Artık yok. İsmi çıkan mahalle de, ilçe üçe bölündükten sonra Sultangazi İlçesi hudutları içinde kaldı. Üstelik Gazi Mahallesi’nde artık ne terör, ne de en küçük bir gerginlik var.
Etiler sakini Uluç da Nispetiye’ye nispet yapan Gaziosmanpaşa’nın ışıl ışıl pırıl pırıl caddelerini tıpkı hislerle aktarıyor. İstanbul’un çağdaş semtlerinden artısı var eksisi yok diye. Dahası Uluç’un yolunu düşürmesi gereken daha çok yer olduğunu da söylemeden geçmememiz lazım. Geçmeyelim ki; bu büyük değişim ve dönüşüm yalnızca Gaziosmanpaşa’dan ibaret sanılmasın. Nahoşlukları yaymaktaki bonkörlüğümüzü, hoşlukları yaymak için esirgememiş olalım.
Esenler, Bayrampaşa, Zeytinburnu, Bağcılar, Sultangazi, Arnavutköy, Sultanbeyli… En varoş diyeceğiniz ilçelerimiz marka kentlere dönüşme konusunda çoktaan büyük yollar aldılar. Yeşil alanları, millet bahçeleri, kültür merkezleri, spor kompleksleri, yüzme havuzları, kitap kafeler, bilgi konutları, toplumsal alanlar… Vesaire. Hizmetin ulaştırıldığı her yerde tıpkı hoşluklar var.
Hafta sonu Gaziosmanpaşa’daki bir kitaplı kahveye, bir millet bahçesine çat kapı yolumuzu düşürünce uzun bir ortadan sonra kaleme aldığım birinci yazıma bilhassa bu bahisle başlamak istedim. Evet ülke olarak sorunlarımız var, evet millet olarak büyük zorluklar yaşadığımız vakitler oluyor. Fakat ülkemiz sessiz sedasız büyük bir ihtilale imza atıyor. İmzamızı taşıyan orijinal bir geleceğin kapılarını aralıyoruz. Burada endüstriden teknolojiye yaşananları uzun uzadıya anlatmamız gerekmiyor. Etrafımıza bakmamız kâfi.
Uğradığımız yere dönelim.
Yeri Mevlana Mahallesi’nde Şerife Bacı Parkı ile yan yana… TEM Avrupa Konutlarıyla karşı karşıya…. Çabucak yolun karşı tarafına geçerseniz Gazi Mahallesi. Orasının da artık huzur dolu olduğunu üstte tabir etmiştik.
Kitap dolu duvarların ortasında sıcacık ferah bir yer. Farika Kitaplı Kahve… Masaların tamamı gençlerle dolu. Kimi kitabını okuyor, kimi önüne açtığı bilgisayarında araştırmasını yapıyor. Kimi satranç tahtasında arkadaşıyla beyin jimnastiğinde… Kimi kenarlara serpiştirilmiş pufların üzerine serilmiş. Hepsinin gözleri ışıl ışıl. Kitap kafenin maskotu Piraye‘nin (Farika Kitaplı Kahve’nin kedisi) bile keyfine diyecek yok. Neredeyse 150-200 civarında gencin doldurduğu salonda çıt çıkmıyor. Herkes kendi dünyasında, işinde…
Gençleri kitaplarla buluşturarak kültürel ve toplumsal yaşama katkı sağlamak emeliyle açılan Farika Kitaplı Kahve’de tam 20 bin yapıtın yer aldığını öğreniyoruz.
Yakında bu kitaplı kahvenin ikincisi açılacakmış. Onun gerisinden üçüncüsü… O kadar çok ilgi var ki, gençler yenilerinin açılmasını talep ediyor.
Bu kitaplı kahvelerin en hoş örneklerinin yer aldığı Üsküdar’daki Nevmekanlarda da (Biri kıyıda olmak üzere birebir isimde iki başka kütüphane var) durum tıpkı, Zeytinburnu’ndaki Merkez Efendi’de de… Sultangazi’deki İsmetpaşa Millet Kıraathanesi’nde de görünüm farksız, Esenler’de de…
Sabahın birinci ışıklarından itibaren gençlerimiz sıraları doldurmaya başlıyorlar. Hatta imtihana hazırlanan öğrenciler, bu yerlere girebilmek için sabah namazında yollara düşüyorlar. Abartısız durum bu türlü. Emeği geçenler takdir edilmeyi ziyadesiyle hak ediyorlar.
Şunu da hatırlatalım;
Erdoğan, millet kıraathaneleri kuracaklarını, çay, kahve, kek hatta çorba ve internet hizmetinin fiyatsız verildiği bu sıcak nezih ders çalışma, kitap okuma ortamları açacaklarını birinci duyurduğunda, bir hayale bile vizyonu yetmeyen muhalif siyasetçilerimiz projeyi lisanına dolamıştı. Arşivler orada motamot duruyor. Kemal Kılıçdaroğlu, Meral Akşener, hatta Muharrem İnce ve öbürleri.. Kek dağıtılıyor ya, ismine kıraathane dendi ya (Kıraathane okuma yapılan mekan) ‘Milleti kekliyor, kahvehane açıyor’ diye kendilerince alay etmişlerdi. Dalga konusu yapmışlardı.
O gün o kelamları sarf edenlerin bugün bu yerleri dolduran gençlerimizi görünce yüzleri kızarmayacaktır elbette!.. Bu türlü bir beklentimiz de yok. Kederimiz gençlerimize kimin nasıl sahip çıktığıyla ilgili… Canları isterlerse gidip görebilirler. Eminim müspet algıya hizmet etmemek ismine gitmezler, gidemezler. Ben giderken kimseye haber vermedim. Salonu dolduran gençleri bile rahatsız etmemeye çalıştım. Fotoğrafları da şahsen çektim.
Artık gençler bu hizmetlerin de daha fazlasını talep ediyorlar.
Dün gençlerin, Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan bu bahiste çok değerli bir istekleri oldu. Gençlik merkezleri ve kütüphaneler 24 saat açık olsun istediler. Ankara ve İstanbul’da az sayıda merkez 24 saat açık olarak gençlerin hizmet sunmaya devam ediyor. Artık bu hizmetlerin daha kapsamlı bir biçimde yurt geneline yayılması dilek ediliyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan da gençlere, Ankara’ya döner dönmez bu bahisle yakından ilgileneceğinin kelamını verdi.
Gençleri ilime ve bilime yönlendirecek her projenin bu ülkenin geleceğini inşa edecek yapı taşları olduğunu birinci günden beri tabir ettiğini hatırlatmamıza bile gerek yok.
Erdoğan gençlere çok inanıyor. ‘Z kuşağı’ algılarına karşın ‘Teknofest kuşağı’ diye yanıt veriyor.
Okuyacaklar, düşünecekler, uygulayacaklar ve neticelendirecekler. Bir hayalin gerçeğe atılmış birer tohumları olarak…
Her fırsatta gençlerimize hayıflanmaktan öteki bir yol bilmeyip, ‘Ah şu Z nesli, vah şu Z kuşağı’ diye yakınanların da kulakları, emin olun bu türlü gençlerimiz varken daha çok çınlayacak.