Sivrice’de 21 Şubat 2007’de meydana gelen 5,9 büyüklüğündeki sarsıntı sırasında Meriç Dişli’nin gebe olan eşi Pınar Dişli sarsıntı korkusu sonucu sancılanınca hastaneye kaldırıldı. Dişli, zelzele günü oğlu Miraç Can’ın doğmasıyla baba olmanın memnunluğunu yaşadı.
Eşi ve oğluyla Sivrice ilçesine bağlı Gezin köyünde keyifli bir hayat süren Dişli’nin hayatı, 24 Ocak 2020’de yeniden merkez üssü Sivrice ilçesi olan 6,8 büyüklüğündeki sarsıntıda oturdukları Mavigöl Apartmanının yıkılmasıyla büyük bir acıya dönüştü.
Sarsıntıdan 12 saat sonra enkaz altından çıkarılan Meriç Dişli, enkazda kalan 6,5 aylık gebe eşi Pınar ve oğlu Miraç Can’ı kaybetmenin acısıyla yıkıldı.
Hayatı sarsıntılarla değişen Dişli, devletin vilayet merkezinde verdiği konutta hayatını sürdürürken, ailesinden geriye kalan anılarla teselli bulmaya çalışıyor.
Sarsıntıda doğan oğlunu, doğmamış kızını ve eşini kaybetti
Dişli, AA muhabirine, sarsıntıyla başlayan memnunluklarının tekrar zelzeleyle yok olduğunu belirterek, 2007 yılındaki sarsıntı sırasında eşinin doğumuna 10 gün kalmasına karşın sancılandığını ve oğlu Miraç’ın erken doğduğunu anlattı.
Bir zelzelede doğan evladının diğer bir zelzeleyle öldüğünü söz eden acılı baba, bir çocuğunun da daha doğmadan hayatını yitirdiğini söyledi.
“Baba beni annemle defnetsinler”
Televizyonda bir sarsıntı haberi izlerken 2020’deki sarsıntının yaşandığını belirten Dişli, “Haberlerde Manisa zelzelesi vardı. Oğlum bana, ‘Baba beni annemle defnetsinler’, eşim de ‘Beni babamın mezarının yanına defnedin.’ dedi. O sırada ayağa kalktım, ‘Ne oluyor, daima mevtten bahsediyorsunuz.’ dedim. Daha oturmadan zelzele oldu. Oturduğumuz bina yıkıldı.” dedi.
“Psikolojik takviye aldım”
Enkaz altında kaldıklarını aktaran Dişli, şöyle konuştu:
“Oğlum, ‘Baba beni kurtar’ dedi ve vefat etti. Eşim 6,5 aylık gebeydi. 10-15 dakika konuştu. Kan kustu ve o da hayatını kaybetti. Allah bu acıyı kimseye yaşatmasın. Enkazdan 12 saat sonra çıkarıldım. Her dakikası bir vefat. Sarsıntıdan sonra 45 gün tedavi gördüm. 8 kere ameliyat oldum. Ayağımda eza vardı. Ruhsal dayanak aldım. Çok güç bir periyottu. Daima geçmişle yaşıyorsun. Yaşadığımız o 20 saniyelik zelzele tüm hayatımızı etkiledi.”
Eşi ve oğlunun vasiyetini yerine getirdi
Dişli, ailesiyle yaptıkları o sohbet üzerine eşini babasının mezarının yanına, oğlunu da annesinin mezarının yanına defnederek vasiyetlerini yerine getirdiğini kaydetti.
Sarsıntıdan evvel ailesiyle keyifli bir yaşantılarının olduğunu lisana getiren Dişli, ailesine doyamadan onları kaybettiğini söz etti.
Dişli, şunları söyledi:
“Doğmamış kızımızın ismini Afsanur koymuştuk. Hayallerimiz vardı. Zelzele hayallerimizi, çocuklarımızı, mutluluğumuzu, sıhhatimizi aldı. Geride daima acı kaldı. Daima acıyla yaşıyorsun. Ancak isyan yok, Allah’a inanıyoruz. Alnımıza bu türlü yazılmış. Dünyanın en sıkıntı şeyi evlat acısı. Allah kimseyi evlat acısıyla sınamasın. Dünya malı boş. Vefatın gerçek yüzünü beşerler bilse herkes birbirine sarılır, dünya çok hoş bir yer olur. Oğlum yardım işini çok seviyordu. Etkinliklere dahil oluyordu daima. Kızılay’a üye olmuştu. Formasını da saklıyorum. Güler yüzlüydü. İnsanlara yardım etmeyi severdi.”
Zelzelenin üzerinden 2 yıl geçtiğini fakat acısının hala çok taze olduğunu kaydeden Dişli, “Ben hala o enkazdan çıkamadım. Her an o enkazın içindeyim. Hayata alışamadım. Elazığ’da herkes bir mağduriyet yaşadı. İnsanların konutları yıkıldı. Her şey yerine geliyor lakin canlar gelmiyor.” sözlerini kullandı.